زيگزاگی پيش رفتن در فضا

نکات آيه:

1) وقتی انسان رو به فضا می رود در جو دری ايجاد می شود.

2) انسان در فضا زيگزاگی پيش می رود.

3) در فضا انسان احساس غير طبيعی دارد (احساس سحر زده شدگی میکند).

****  ***  **

1) وقتی انسان رو به فضا می رود در جو دری ايجاد می شود:

وقتی انسان زمين را ترک می کند طبقه ازون جو سوراخ می شود و بمثابه باز شدن دَر می ماند.

2) انـسان در فضا زيگزاگی پيش می رود:

واژه عروج که قرآن برای حرکت و ادامه حرکت در فـضا از آن استفـاده کرده است به معنی «حرکت زيگزاگی» است. و اين به اين معنی است که حرکت و پـيـش روی در فـضـا در يک رونـد و فـرايند زيگـزاگی صورت می گيرد. واقعيت هم همين است. در فضا چيزی راست و مستقيم پيش نمی رود بلکه تحت تأثـيـر نيروی جاذبه کج می شود. حتی مسیر نور و امواج نيز تحت تأثير نيروی جاذبه کج می شوند و زيگزاگی پيش می روند.

3) در فضا انسان احساس غير طبيعی دارد: 

احساس و وضعيتی که انسان در فضا دارد نسبت به احساس و وضعيتی که روی زمين دارد با هـم فـرق می کند. از جمله:

* در فضا انسان سمت بالا و پائين را احساس نمی کند، چون سمت پائـيـن ناشی از کشش نيروی جاذبه زمين است که در فضا وجود ندارد. و وقتی سمت پائين احساس نشود طبعا سمت بالائی نيز احساس نخواهد شد. 

* در فضا انسان نمی تواند روی پاها راه برود چون وزن ندارد. برای جابـجـائـی خـود می بايست دسـتاويزی را بگيرد و خود را بجلو بکشد و يا با پای خود چيزی را به عـقـب هـل دهد که باعث جلو رفـتن وی بشود. 

با اين و ضع و احساس در فضا، چنانکه آيه گفـته: "اگر آنها به فضا برده می شدند" باز هم می گفـتند: "ما در فضا نيستيم بلکه ما را سحر زده کرده اند". 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: